Blogger news

Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

Ο νέος πόλεμος των GUCCI (BED TIME STORIES)




Των Νατάσας Πεσλή, Θοδωρή Στέφου
Η δισέγγονη του ιδρυτή τη εταιρείας σε σκληρή δικαστική διαμάχη με τους σημερινού ιδιοκτήτες!
Διενέξεις, πάθος, γρήγορα αυτοκίνητα, φόνοι και δικαστήρια συνθέτουν την ιστορία της οικογένειας Gucci που βρίσκεται πίσω από τον παγκοσμίως γνωστό οίκο της Ιταλίας.


Σήμερα, η Elisabetta Gucci ανοίγει νέο κεφάλαιο στον πόλεμο των Gucci, αφού διεκδικεί τα δικαιώματά της στο διάσημο όνομα.






Η πρώτη δικαστική διαμάχη και η φοροδιαφυγή των 7 εκατομμυρίων δολαρίων
Ο πατριάρχης της οικογένειας Guccio Gucci με τη σύζυγό του Aida Calvelli απέκτησε τέσσερις γιους, τον Rodolfo, τον Vasko, τον Aldo και τον Ugo, οι οποίοι είχαν όλοι τους ενεργό ρόλο στη διαχείριση της κοινής περιουσίας στη συνέχεια.

Ωστόσο , αρκετά χρόνια αργότερα, τα παιδιά τους βρέθηκαν στις δικαστικές αίθουσες για την περιουσία και τον οίκο. Πριν από το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, ο Rodolfo αποφάσισε να γίνει ηθοποιός με το όνομα Maurizio d’ Ancora.

Την εποχή εκείνη παντρεύτηκε την Alessandra Leverkusen, η οποία έγινε γνωστή στη μικρή οθόνη με το όνομα Sandra Ravel. Με το θάνατο όμως του πατέρα του Gucciο στις 2 Ιανουαρίου του 1953 στο Μιλάνο, ο Rodolfo επέστρεψε και πάλι στην εταιρεία και εγκαταστάθηκε στο Μιλάνο, διεκδικώντας το εκεί «κομμάτι» της εταιρείας, ενώ ο αδελφός του Vasco ήταν ο υπεύθυνος της εταιρείας στην Φλωρεντία.



Στο μεσοδιάστημα ο άλλος αδελφός Aldo μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, ανοίγοντας την πρώτη μπουτίκ του οίκου στην Αμερική. Ταυτόχρονα με αυτό, ανέλαβε και τη διοίκηση της εταιρείας εκτός Ευρώπης με αυξημένα καθήκοντα στην Ασία. Στις αρχές του 1980, η οικογένεια Gucci με αυτή τη σύσταση έγινε η πλέον διάσημη οικογένεια, η οποία είχε υπό τον πλήρη έλεγχό της έναν από τους καταξιωμένους οίκους μόδας και αξεσουάρ ανά τον κόσμο.

Την εποχή εκείνη, ένας από τους γιους του Aldo αποφάσισε να εγκαταλείψει την οικογενειακή εταιρεία και να δημιουργήσει μία δική του, η οποία έφερε το δικό του όνομα. Η απόφαση του αυτή ξεκίνησε ουσιαστικά την πρώτη μεγάλη διαμάχη μέσα στην οικογένεια και έναν πόλεμο που θα κρατούσε χρόνια, με αγώνες και μηνύσεις στα δικαστήρια μεταξύ των μελών της οικογένειας. Τελικά, μια δεκαετία αργότερα, η οικογένεια κατάφερε να του πάρει το όνομα.










Λίγο πριν βγει η τελεσίδικη απόφαση του δικαστηρίου η οικογένεια Gucci είχε να αντιμετωπίσει άλλο ένα σοβαρό πρόβλημα. Ο Aldo Gucci καταγγέλθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες για φοροδιαφυγή. Αποδείχθηκε ένοχος των κατηγοριών τον Ιανουάριο του 1986 για φοροδιαφυγή ύψους επτά εκατομμυρίων δολαρίων και μπήκε σε φυλακή της Φλόριντας που είχε το παρατσούκλι «country club» για ένα χρόνο.

Round two: Ο κατακερματισμός της εταιρείας και οι νέες μηνύσεις

Κάτω από το βάρος όλων όσων είχαν συμβεί τα προηγούμενα χρόνια, στα τέλη της δεκαετίας του ’80 η εταιρεία των Gucci γίνεται δημόσια. Ο Maurizio Gucci, γιος του Rodolfo, γίνεται ο πρώτος πρόεδρος του ομίλου από τον Maurizio τον έφερε σε κόντρα με τα ξαδέλφια του. Ακολούθησε νέος πόλεμος μηνύσεων και αγωγών, που σκοπό είχαν να πλήξουν το γιο του Rodolfo Gucci.









Ο Maurizio κατηγορήθηκε ότι πλαστογράφησε την υπογραφή του πατέρα του για να πάρει στην κατοχή του το 50% της εταιρείας. Τα οικονομικά προβλήματα που προέκυψαν, σε συνδυασμό με τις μηνύσεις και τις αγωγές από τα ξαδέλφια του, ανάγκασαν τον Maurizio Gucci το 1993 να παραιτηθεί από πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του ομίλου εταιρειών και ταυτόχρονα να πουλήσει το ποσοστό που κατείχε μέχρι τότε στην εταιρεία Incestcorp αραβικών συμφερόντων.

Η πράξη του αυτή λέγεται πως έφερε τον κατακερματισμό, και ταυτόχρονα έδωσε τον έλεγχο της εταιρείας σε άτομα εκτός της οικογένειας. Ο τραγικός επίλογος για τον Maurizio Gucci γράφτηκε έξω από το γραφείο του στο Μιλάνο το 1995.








Η πρώτη του σύζυγος Patrizia Reggiani, που ονομάστηκε από τον Ιταλικό Τύπο «μαύρη χήρα», τον πυροβόλησε εν ψυχρώ. Για την πράξη της αυτή καταδικάστηκε σε ποινή 29 ετών χωρίς ελαφρυντικά. Οι δύο κόρες του ζευγαριού ωστόσο, μέχρι και σήμερα, πιστεύουν στην αθωότητα της μητέρας τους και ότι δεν είχε κίνητρο να πράξη κάτι τέτοιο.

Πόλεμος μεταξύ των νέων ιδιοκτητών και της οικογένειας

Οι νέοι διευθυντές του οίκου τα επόμενα χρόνια, από τη μία έπρεπε να επιβλέπουν την εταιρεία και από την άλλη να δίνουν τις δικές τους μάχες, πότε με τους νέους ιδιοκτήτες και πότε με την οικογένεια, η οποία κατείχε το 40% του ιταλικού οίκου.




Εκτός όλων αυτών, είχαν να αντιμετωπίσουν και τα τεράστια οικονομικά προβλήματα που είχαν προκύψει και που βύθιζαν ακόμη περισσότερο την εταιρεία που ίδρυσε ο Guccio Gucci στα χρέη. Ανάμεσα στο 1989 και το 1994, η διευθύντρια του καταστήματος New York Bergorf Goodman, Dawn Mello, αναλαμβάνει χρέη διευθύντριας δημιουργικού.



Εργάστηκε πολύ σκληρά για να επαναφέρει τον οίκο στις παλιές καλές μέρες του, κάτι που όμως δεν πέτυχε. Τη θέση της στη σχεδίαση ανέλαβε αμέσως μετά ο καταξιωμένος Tom Ford, ενώ τη διαχείριση και τα οικονομικά ανέλαβε ένας από τους καλύτερους Αμερικανούς managers, ο Domenico De Sole ο οποίος, την εποχή που η οικογένεια είχε τον πλήρη έλεγχο της εταιρείας, ήταν διευθυντής της εταιρείας στην Αμερική.

Την εποχή εκείνη ο οίκος Gucci φάνηκε να ανακάμπτει και να κερδίζει πίσω μεγάλος μέρος από τη χαμένη του αίγλη με τις σχεδιασμένες γραμμές του Tom Ford, που θεωρήθηκαν πολύ προχωρημένες και «επιθετικές». Για άλλη μια φορά όμως το 2004, ο διευθυντής του σχεδιαστικού τμήματος άλλαξε. Αυτή τη φορά τα ηνία ανέλαβαν τρεις σχεδιαστές, h Alessandra Facchinetti και ο Σκοτσέζος John Ray που είχαν δουλέψει κάτω από την επίβλεψη του Tom Ford και η Frida Giannini.

Όμως, με την παραίτηση του Ray λίγους μήνες αργότερα και τον υπέρμετρο εγωισμό της Facchinetti, η οποία πήρε μεταγραφή για τον οίκο και στο σχεδιαστικό τμήμα. Το Νοέμβριο του 2006, η «Wall Street Journal» την κατέταξε μέσα στις πενήντα καλύτερες γυναίκες manager του κόσμου, με το παρατσούκλι «to watch».

Μετά από την «ηράκλεια μάχη», όπως χαρακτηρίστηκε από μερίδα του Τύπου, μεταξύ του De Sole και του Tom Ford ια το ποιος διοικεί τον οίκο, το 1999 η εταιρεία πέρασε στο γαλλικό όμιλο Pinault Printemps Redout (PPR) και τα κεντρικά της γραφεία σήμερα στο Άμστερνταμ.

Με νέο λογότυπο που απεικονίζει δύο G στη μνήμη του ιδρυτή Guccio Gucci, λάνσαρε νέα προϊόντα και παραμένει ένα σύμβολο κύρους και πολυτελείας. Θεωρείται δε ως μία από τις μεγαλύτερες ιταλικές εταιρείες με τεράστιες εξαγωγές σε ολόκληρο τον κόσμο, ενώ ήταν μια από τις πρώτες εταιρείες που τα προϊόντα της κοπιαρίστηκαν, λόγω της μεγάλης απήχησης που είχαν.

Τραγική ειρωνεία; Ο οίκος Gucci φαίνεται να έχει ξεπεράσει τα οικονομικά προβλήματα, ενώ ανέβασε και το ποσοστό των πωλήσεών του κατά 5%, μια άνοδος που έφερε στα ταμεία της εταιρείας περί τα οχτακόσια ογδόντα πέντε εκατομμύρια ευρώ το πρώτο τρίμηνο του 2009.

http://www.ladynews.gr/ln/viewarticle.asp?a=2832

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ

Share

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More